Οὗτοί εἰσιν ἐν ταῖς ἀγάπαις ὑμῶν σπιλάδες,συνευωχούμενοι ἀφόβως,ἑαυτοὺς ποιμαίνοντες,νεφέλαι ἄνυδροι ὑπὸ ἀνέμων παραφερόμεναι,δένδρα φθινοπωρινὰ ἄκαρπα,δὶς ἀποθανόντα,ἐκριζωθέντα, κύματα ἄγρια θαλάσσηςἐπαφρίζοντα τὰς ἑαυτῶν αἰσχύνας,ἀστέρες πλανῆται,οἷς ὁ ζόφος τοῦ σκότους εἰς τὸν αἰῶνα τετήρηται.

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΙΟΥΔΑ 1:12-13
_________________________________

σπιλάδες: κηλίδες, μιάσματα
ἐν ταῖς ἀγάπαις ὑμῶν: στα κοινά σας δείπνα

οἷς ὁ ζόφος τοῦ σκότους εἰς τὸν αἰῶνα τετήρηται:

στους οποίους έχει επιφυλαχθεί αιωνίως το ζοφερό σκοτάδι [του Άδη]