καὶ εἴρηκέ μοι· ἀρκεῖ σοι ἡ χάρις μου·ἡ γὰρ δύναμίς μου ἐν ἀσθενείᾳ τελειοῦται.ἥδιστα οὖν μᾶλλον καυχήσομαιἐν ταῖς ἀσθενείαις μου,ἵνα ἐπισκηνώσῃ ἐπ’ ἐμὲἡ δύναμις τοῦ Χριστοῦ.

Β′ ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 12:9
_________________________________

ἥδιστα: με τη μεγαλύτερη γλυκύτητα [μέσα μου]

ἵνα ἐπισκηνώσῃ: για να κατεβεί και να κατασκηνώσει/καταλύσει/κατοικήσει
πάνω και μέσα στο σκήνωμά μου,
το [και στρατιωτικό σκήνημα] κατάλυμα της αγωνιζόμενης ψυχής μου,
δηλ. το σώμα μου